Selecteer een pagina
#Minsgame

#Minsgame

#Minsgame

Spelen is plezant. En dus speel ik in november een spel: het 30 dagen Minimalism Game van de jongens van The Minimalists.

Ik pikte het idee van Brooke en Ben van Slow your home die al het hele jaar elke maand een ander experiment doen (helden!). Zij speelden het spel in oktober en ik wilde toen al heel graag mee spelen. Maar laat ons zeggen dat mijn hoofd dat toen niet aan kon. Nu dus wel.

Het idee is simpel. Gooi elke dag evenveel items uit je huis weg als het getal dat op de kalender staat. Dat is dus de 1e één item, de 2e twee items, enz. Tot je op het einde van de maand 465 items kwijter bent. Om er een echt spel van te maken, daag je ook enkele vrienden uit. Wie het volhoudt wint. Simpel genoeg. Ik vond twee vriendinnen die gek genoeg waren. Driewerf hoera!

Intussen zijn we een goede week ver en was het al ongelofelijk plezant. Elke dag iets wegdoen dat je eigenlijk toch niet nodig hebt, geeft best een bevrijdend gevoel. Je rommelschuiven worden er leger van en meteen ook je hoofd. Wij moedigen elkaar aan via een WhatsAppgroepje en dat werkt enorm motiverend. Schouderklopjes alom en elke dag ‘Zie ons maar eens goed bezig zijn’. Wat wil een mens nog meer?

Maar ik maak me geen illusies, hoor. We zijn nog maar aan het begin. This is the easy part. Tot nu toe deed ik alleen nog maar echte rommel weg, of zaken waarvan ik al lang wist dat ik ze niet gebruikte. Binnen een paar dagen kan ik niet gewoon een schuif open trekken en er random genoeg items uit halen. We spreken elkaar dan terug!

Beautiqueen

Maar ik ben helemaal geen beautiqueen!

Al kan ik al wel eens geld uitgeven aan ‘basis’make-up die dan ligt uit te harden of uit te lopen in mijn mooie make-upbag van Oilily, omdat ik er zo weinig gebruik van maak. Dat maakt ook dat ik er al jaren hetzelfde uitzie wanneer ik opgemaakt ben, nl. opgemaakt. En zo voelt dat vaak ook. Té aanwezig. Zeker als ik er ‘s morgens aan zou beginnen. Ik blijk beter te zijn in avond make-up dan in doordedaagse make-up.

’s Morgens bak ik er dus niks van. Beetje wassen, dagcrème (niet eens met een kleurtje), aankleden en that’s it. Ik hoef niet eens mijn haren te kammen, want die vallen meestal toch gewoon richting aardbol.

Het enige semi-kleurrijke aan mijn gezicht van ‘s morgens vroeg al, is mijn bril. Ik vind, als je dan toch een bril draagt, doe dat dan goed/origineel. Ik draag mijn bril met trots en kan me mezelf ook moeilijk voorstellen zonder. Om de twee tot drie jaar wissel ik van snoet en deze zomer mag het weer. Hoera!

Het begon allemaal toen ik een jaar of 15 was en op zoek ging naar een vervanger voor mijn Harry Potter model. Ik denk dat ik samen met mijn mama alle winkels rond Lummen gedaan heb en op het einde van de dag kwamen we waar we moesten zijn: bij Ilse Gerard in Beringen.

We kochten er toen een klein vierkant model van Theo in het knaloranje. Ik ben nu vijf brillen verder en kijk alweer uit naar de dag dat ik er mag gaan passen. Ik zou ze allemaal op een rijtje willen zetten, maar ik vind niet van alles direct een foto, dus krijgen jullie er drie.