Selecteer een pagina
Fruitstruikjes verplaatsen voor pro’s

Fruitstruikjes verplaatsen voor pro’s

Fruitstruikjes verplaatsen voor pro’s

De temperatuur ging de afgelopen dagen omhoog, de grond werd terug bewerkbaar. Dus werd er verder gewerkt (zij het af en toe in de regen) aan de herindeling van de moestuin. Dat leverde naast de serre een net perkje met fruitstruiken op. Witte aalbessen, rode aalbessen, frambozen en braam. Allemaal plantjes die we al drie seizoenen hebben staan en die we ooit kochten via een One Day Fly aanbieding. De kroenselen die we hadden, hebben we weg gedaan wegens te stekelig. (De braam is een stekelloze soort.) Van de frambozen waren al enkele nieuwe plantjes geschoten, dus die geven we nu ook een kans om volwaardige struik te worden.

Wie goed kijkt, ziet bruine struikjes in de bruine schors.

Wat moet er nu nog gebeuren? Wel, ik ga dat klein fruit nog snoeien deze week. Niet zo heel moeilijk, al moet je voor elke plant apart wel even opzoeken hoe het moet. Vorig jaar wiekte ik gewoon alles kort en kwam er aan de aalbessen geen, maar dan ook geen enkel vruchtje. Dit jaar probeer ik beter te doen met de 5 principes voor het snoeien van aalbessen van De Natuurlijke Moestuin. Verder krijgt de braamstruik nog een mooie geleiding en bouwen we ook iets voor de frambozen om tegenaan omhoog te groeien.

Tijdens het mooie vriesweer had Samme ook alvast heel wat voorgezaaid in de lekker warme serre (hallo winterzon!). Wij hopen op rode biet, spinazie, pluksla, mosterdsla, lenteui, koolrabi, knolselder, palmkool, radijs en basilicum. Benieuwd wat er van gaat komen. Sommige zaadjes zijn alleszins al goed vertrokken!

Oh die kool!

Oh die kool!

Oh die kool!

You love it, or you hate it. And I absolutely love it. Kool.

Rode kool, witte kool, savooikool, spruitjes,… Ik zou het liefst elk jaar alles planten in de moestuin. Maar moestuinplannen is keuzes maken. We hebben maar zoveel plaats (en zoveel tijd) als we hebben. Dus maak ik elk jaar opnieuw hartverscheurende keuzes.

Want hoe kies je welke kool bestaansrecht krijgt? Hoe kies je nu al welke van onderstaande favoriete koolrecepten er dit najaar gefabriceerd worden?

Wat zijn jullie favoriete koolrecepten? Er zal dit jaar palmkool, rode kool en savooikool in de moestuin staan, maar ik durf ook al eens kool kopen in de winkel of de Buurderij.

Moestuinplan 2.0

Moestuinplan 2.0

Moestuinplan 2.0

Aaah, het moestuinseizoen. De eerste zonnestralen banen zich een weg doorheen het donker en dan begint het te kriebelen. Elk jaar opnieuw. Dus zijn de voorbereidingen hier al weer ferm van start gegaan.

Vorig jaar was de moestuin niet zo’n heel groot succes. Ik was elke avond na het werk om bij elkaar te vegen wegens net zwanger van Ot. En als ik dan toch eens fut had, zag ik het precies niet echt zitten om te liggen wroeten in de aarde. Toxoplasmose en al. Het lief zat in de eindspurt van zijn doctoraat. En dus werd er niet bijgezaaid om de zoveel weken en kon het onkruid vaak zijn gangetje gaan.

Dit jaar wordt het anders dus. Al zeker omdat we intussen een heuse serre hebben staan. Gratis en voor niets mogen gaan ophalen bij een collega. Wij worden nogal eens verwend 🙂 Geen massa peperplanten meer die hier binnen het zicht naar buiten versperren. Nee, die krijgen netjes een plaats in de serre. Net als tomaatjes en andere serrevrienden.

Toen zaten nog niet alle glazen in de serre. Intussen doet ie flink dienst als tuintafelopslagplaats.

 

Bovendien gooien we na drie jaar het basisplan van de moestuin om. De fruitstruiken die nu wat weinig plaats hebben aan de rechterkant tegen de haag, krijgen een nieuwe plek naast de serre. Als alles goed is, komen er daar ook nog wat extra struiken bij. De bakken breken we af en er komen nieuwe in een andere opstelling. Zo krijgen we 5m² extra moestuin binnen de hekjes. Waarschijnlijk komen we dan nog plek te kort op het kolenveld, want hmmm kolen en elk jaar moeten kiezen welke kool we niet zetten sucks. Maar daar is voorlopig nog niet veel aan te doen denk ik.

Vorig jaar kregen we aardbeienplantjes cadeau van mijn broer en schoonbroer die een stukje tuin moesten opkuisen. Die plantjes deden het zo goed dat ze dit jaar het hele stuk net links van de moestuin mogen inpalmen.

Het echt plan van wat waar komt en welke soorten we dit jaar zetten, moeten we nog maken. Maar dat komt er hopelijk de komende week van.

Hier waren we gestrand na een niet zo succesvol jaar.

 

Maar intussen werd er al hard gewerkt. Niet door mij helaas. Alles in gereedheid gebracht om de struiken te verplaatsen.

 

Hier willen we naartoe op termijn. Wij tekenen al eens graag onze plannen in SketchUp.

Winter Shminter

Winter Shminter

Winter Shminter

Het is nog te vroeg om te moestuinieren. En dat suckt.

Zolang de winter mooi was en ons verwende met ijskoude, maar stralende dagen bleven de tuinkriebels goed verborgen. Ons heel lijf wis: met dat weer zet ge geen plant buiten. En dus deden we niets. We aten nog een verloren rammenas en de laatste pompoenen. De spruitjes waren op z’n lekkerst.

Maar toen kwam de regen. En de warmte. (Allez, semi-warmte.) En het schoon van de winter was door en dus wilden wij moestuinieren. Elke matige moestuinierder weet: er is geen moment zo ambetant als het moment dat het kriebelt en ge ’s avonds al de merels hoort, maar zaaien en planten nog geen ene zin heeft. Zelfs ZsaZsa herself stelt voor dat ge in februari uw schup afkuist. (Ik houd niet van kuisen.)

Maar mijn lief zou mijn lief niet zijn, als hij in januari niet al binnen eens iets uitprobeerde. Er lag nog een overschot gember in de kast, met scheut. En die belandde in een bak. We zijn nu ongeveer een maand verder en dat geeft al een flinke nieuwe spriet. (Ziet ge de spriet?!) Binnen 8 tot 9 maanden gaat de plant blijkbaar dood en dan kan je de gemberwortel oogsten, een stukje afsnijden en dat weer planten. Wij zijn benieuwd! Verder staat er aan onze venster al vers gezaaide basilicum (flink met de kopjes naar de zon) en sinds dit weekend pluksla (mijn lief zag al iets verschijnen, ik niet).

Om maar te zeggen dat wij al een beetje weer begonnen zijn.

Zachtgroen

Zachtgroen

Zachtgroen

Gisteren deed ik op de website van De Standaard de Klimaattest “Stopt u de opwarming van de aarde?”. Wel, ik ben niet almachtig, mijn excuses. Ik dacht het niet dus, niet alleen. Enkele minuten na het invullen van de korte test, kreeg ik het verdict in mijn mailbox:

U bent ZACHTGROEN. U bent er zich al van bewust dat we zo niet verder kunnen blijven consumeren. Maar wat doet u eraan? U wil uw gedrag wel veranderen, maar u kijkt naar de politiek om dat mogelijk te maken. En liefst zonder te veel aan comfort in te boeten. Met daaronder enkele handige tips om als individuele burger toch ook wat bij te dragen.

Ik was meteen in mijn gat gebeten.

Want uiteraard kijk ik ook naar de politiek om dat mogelijk te maken. Ik kijk naar de politiek om te stoppen met het kind uit te hangen en overeen te komen wat België kan doen, los van deelstaten en wafelijzers. Ik kijk naar de politiek om het goede voorbeeld te geven inzake milieu, los van lobby’s en I’ll scratch your back if you scratch mine. Ik kijk naar de politiek om mee te investeren in onderzoek en nieuwe globale oplossingen. Ik kijk naar de politiek in de hoop daar wat altruïsme terug te vinden.

Maar ik ben niet onnozel, dus ik wacht niet op de politiek. In het kluwen van al wat tegenwoordig de etiketten fair, groen, milieubewust, ecologisch verantwoord meekrijgt, maakten wij alvast enkele logische keuzes. Al kan het natuurlijk nog beter. Hieronder wat we al doen en vooral wat nog beter kan. Wie daarrond nog goeie ideeën (maar echt goeie he) heeft, mag dat zeker laten weten. Wij leren graag bij.

De flinke lijst

  • een handtekening voor De Klimaatzaak
  • een energieleverancier met 100% groene stroom
  • een bescheiden moestuin met 2 kippen en een composthoop
  • herbruikbare zakjes als we dan toch groenten in de winkel kopen
  • 1 auto
  • gaan wonen op een plek waar werken met het openbaar vervoer een evidentie wordt
  • poetsen met ecologische producten

De stoute lijst (een work in progress)

  • een droogkast
  • de massa plastiekafval
  • verzorgingsproducten waar weinig eco aan te merken is
  • een kleerkast vol kleren die mogelijks in slechte omstandigheden gemaakt werden
  • geen enkele manier om zelf energie op te wekken aan ons huis