Selecteer een pagina
98

98

12 maart 2019 | 40dagenbloggen, fanmail | 0 Reacties

98

98 zou ze vandaag geworden zijn. Mijn bomma. En die van 15 anderen.

Deze zomer zal het 5 jaar geleden zijn dat ze stierf. En eerlijk, dat lijkt al langer. Mijn leven is zo anders tegenover 5 jaar geleden. En tegelijkertijd ook niet.

Ik herken haar nog steeds tussen de groenten in onze tuin. Aan de barst bovenin een vers gebakken brood. In de taart die ik voor Ot zijn eerste verjaardag maakte. Uit haar boek.

Hoe ouder ik word, hoe meer ik haar een straffe madam vind. En dat had ze van geen vreemden. Een goei bende vrouwen om van af te stammen.

Bomma, hieperdepiep hoera voor jou. Ik mis u soms een beetje. Dikke kus aan iedereen daar.

 

 

Shelfie Sunday

Shelfie Sunday

10 maart 2019 | 40dagenbloggen, bedenksels | 1 reactie

Shelfie Sunday

Speelgoed. Hoe doet gij dat?

Ik was (en soms ben ik dat nog een beetje) vastberaden geen massa lelijk, fantasieloos speelgoed in huis te halen. Omdat ons huis helemaal niet zo groot is, maar ook omdat niet-speelgoed vaak ook fijn speelgoed is en een massa plastieken brol weinig duurzaam is.

Maar een kind speelt al eens graag ergens mee. Dus is er vanalles en nog wat. Voorlopig is er ook weinig dat echt lelijk valt te noemen. Al schuift uw tolerantie wel wat op natuurlijk.

Vorige week haalden we doorzichtige plastieken dozen. Om de smart maxen en de blokken te sorteren. Niet de mooie dozen, maar doorzichtig, want dan ziet ge meteen wat er in zit. Keihandig. Dat staat nu in plain sight in mijn living. Uw tolerantie schuift dus op.

Maar daar wilde ik het niet over hebben. Ik lees al eens graag over Montessori. En op instagram is er @Montikids. Elke zondag deelt zij een #shelfiesunday. Het idee is dat je een foto van je speelruimte deelt. En bij Montessori is dat een zacht tapijt en daarbij een open rekje waar het speelgoed van je kind staat uitgestald. Zo kan hij/zij zien wat er is, zelf kiezen waarmee gespeeld wordt en krijg je meteen ook mee dat dat super geconcentreerd spelen is, wat je kleine dan doet. Dat laatste is zeker niet altijd waar.

Ik haalde er wel al veel inspiratie uit. De Expedit van Ikea al in onze living, dus dat werd makkelijk een shelfie. Wat ik moeilijker vind, is alles overzichtelijk houden. Zo clean als op die insta-foto’s zal ik het hier nooit krijgen. De dozen die we zochten staan er nu dus ook al naast, samen met een doos knuffels. En er zijn nog andere boekjes en speelgoed dat in dozen in de bureau staat. En dat kan dus afgewisseld worden.

Maar mijn vraag dus. Hoe doen jullie dat?

Daar gaan we weer!

Daar gaan we weer!

6 maart 2019 | 40dagenbloggen | 2 reacties

Daar gaan we weer!

Ik hield een Instagrampoll. Jullie waren unaniem. Hier komt #40dagenbloggen!

Voor zij die het niet kennen. Het opzet is simpel. Tijdens de vastentijd wijdt je je volledig aan je blog. Devoot als je bent, zet je elke dag even tijd opzij om je af te zonderen en woorden op het spreekwoordelijke papier te zetten.

Het is een actie als een ander. Het had ook #40dagengeven kunnen zijn. En eigenlijk is het dat ook, want ik ga u verhaaltjes geven. Tadaa.

Maar serieus, vorig jaar probeerde ik een eerste keer. Ik strandde op 14/40. Je zou kunnen zeggen dat dat door de combinatie terug gaan werken en kleine baby was, maar wie mij kent weet dat zoiets effectief volhouden gewoon niet in mijn aard ligt.

Desalniettemin ga ik er dit jaar terug voor. Wanneer we 15/40 halen, dan geef ik een rondje. #beloofd #enal

 

As we speak #2

As we speak #2

31 maart 2018 | 40dagenbloggen, as we speak | 0 Reacties

As we speak #2

De laatste dag van alweer een maand voorbij. Tijd voor een As we speak!

Blij met: terug gaan werken en de fijne reacties van collega’s die vertellen hoe ze me gemist hebben in die drie maanden. Blij om andere doelen en uitdagingen te hebben dan het alleen moederen. Blij om een positieve en actieve insteek aan de dingen te kunnen geven en kleine zaadjes te kunnen planten. Blij ook om die collega’s terug te zien die ik zelf gemist heb.

Bezig met: gaan werken en voor Ot zorgen, voornamelijk. Het waren pittige babyweken, maar zijn goedgezinde gebrabbel maakt zoveel goed. Verder ook met uitzoeken wat ik nog wil in mijn bijberoep. Vroeger was donderdag knutseldag. Nu is donderdag Otdag. Tijd om eens te beslissen wat er van is. Bijberoepen en met goesting gaan voor alleen die dingen die ik graag doe (en dan uitmaken wat die dingen precies zijn). Of ermee stoppen en tijd maken voor andere dingen.

Eten: we koken nog altijd regelmatig uit onze kookboeken. Allez, Samme kookt regelmatig uit onze kookboeken. Onder andere een lekkere groentelasagne (uit koken met bieren van de Colruyt) die we deelden met vrienden en een zalige tajine uit het kookboek met wereldgerechten dat Imec ooit uitgaf.

Luisteren: naar Drew nog eens. Doordat een collega vertelde over zijn lang vervlogen dagen als Judas in de plaatselijke opvoering van Jesus Christ Super Star (In een kerk. Ter ere van de Goede Week. Go figure.) ging ik nog eens Youtuben op Drew. Hij blijft bij uitstek mijn favoriete man in de musicals. Ook al is het intussen ongeveer 15 jaar geleden dat ik hem nog eens live aan het werk zag.

Alle andere As we speak stukjes vind je hier.

Aan zij die overleefden

Aan zij die overleefden

30 maart 2018 | 40dagenbloggen, bedenksels | 5 reacties

Aan zij die overleefden

Ot is 4 maanden oud vandaag
An zou 35 jaar geworden zijn.

Ik heb nooit goed beseft wat dat is, een baby van bijna 5 maanden. Hoeveel karakter daar al in zit, hoe volledig mens zo’n kind is.
Hoeveel liefde daarin kruipt, zo’n groot deel van uw zijn. Dat het ondenkbaar is dat dat ooit er niet zou zijn. En hoe groot het gat is dat dan achterblijft.

Ik leerde intussen dat het niet uitmaakt of je nog geen halve minuut of meer dan 20 jaar samen hebt gehad. Je hoort je kind niet te begraven.

Dus pak vanavond uw kinderen nog eens vast. Ook als het moeilijk is, in tijden van slechte rapporten, roepende pubers, schijnbaar onoverkomelijke geschillen. Want wij zijn de gelukkigen.

Deze is voor mijn mama en papa.
Voor Ellen en Tom.
Voor Maryse en Etienne.
Voor Lieve en Ides.
En al die anderen die het onmogelijke overleefden.

Fruitstruikjes verplaatsen voor pro’s

Fruitstruikjes verplaatsen voor pro’s

13 maart 2018 | 40dagenbloggen, moestuinhelden | 0 Reacties

Fruitstruikjes verplaatsen voor pro’s

De temperatuur ging de afgelopen dagen omhoog, de grond werd terug bewerkbaar. Dus werd er verder gewerkt (zij het af en toe in de regen) aan de herindeling van de moestuin. Dat leverde naast de serre een net perkje met fruitstruiken op. Witte aalbessen, rode aalbessen, frambozen en braam. Allemaal plantjes die we al drie seizoenen hebben staan en die we ooit kochten via een One Day Fly aanbieding. De kroenselen die we hadden, hebben we weg gedaan wegens te stekelig. (De braam is een stekelloze soort.) Van de frambozen waren al enkele nieuwe plantjes geschoten, dus die geven we nu ook een kans om volwaardige struik te worden.

Wie goed kijkt, ziet bruine struikjes in de bruine schors.

Wat moet er nu nog gebeuren? Wel, ik ga dat klein fruit nog snoeien deze week. Niet zo heel moeilijk, al moet je voor elke plant apart wel even opzoeken hoe het moet. Vorig jaar wiekte ik gewoon alles kort en kwam er aan de aalbessen geen, maar dan ook geen enkel vruchtje. Dit jaar probeer ik beter te doen met de 5 principes voor het snoeien van aalbessen van De Natuurlijke Moestuin. Verder krijgt de braamstruik nog een mooie geleiding en bouwen we ook iets voor de frambozen om tegenaan omhoog te groeien.

Tijdens het mooie vriesweer had Samme ook alvast heel wat voorgezaaid in de lekker warme serre (hallo winterzon!). Wij hopen op rode biet, spinazie, pluksla, mosterdsla, lenteui, koolrabi, knolselder, palmkool, radijs en basilicum. Benieuwd wat er van gaat komen. Sommige zaadjes zijn alleszins al goed vertrokken!