Binnen 18 dagen verhuizen we en dat maakt me nerveus. Zo nerveus dat ik vlinders in mijn buik krijg en aan niets anders kan denken dan het onbekende dat voor ons ligt. Zullen we het daar leuk hebben? Of zal het echt veel te warm worden? Is zo’n kleine oppervlakte genoeg voor mijn rare buien? Zullen onze meubels erin passen? Durf ik alleen over het Brugbergpad als het donker is? Zullen we de stad nog weten vinden of het Provinciaal domein voor plotse uitjes en spontane avonden? Of worden we complete huismussen met regelmaat en schema’s? Want dat vind ik stiekem ook wel fijn.
Nu komt iemand volgende week mijn kleerkasten al oppikken en dat maakt me helemaal verward! Want nu gaat het echt van start.
