Afgelopen zondag zag ik in Eindhoven een marathon gelopen worden.
Ik vond dat wonderbaarlijk en werd er zowaar bij momenten week van.
Om dertigers, veertigers en vijftigers te zien vechten tegen straat en lijf,
afzien voor het plezier en triomferen na een halve dag geleverde strijd
om dan te ontaarden in een of ander volksfeest.
Ik leerde er geschokt bij over bloedende tepels
en werd haast lyrisch over de kunst je lichaam in te schatten.
‘De marathon leer je lopen op 1 jaar tijd’, vertelde men mij.
Ik deed alvast een lesje start to run.
